O mnie
Nazywam się Magdalena Rogowska-Roszczyk. Jestem ortoptystą, refrakcjonistą i optykiem.
Od 2004 roku jestem związana z branżą okulistyczno-optyczną. Poszerzając wiedzę, skierowałam swoją drogę ku terapii wzrokowej dzieci i młodzieży...
O mnie
Nazywam się Magdalena Rogowska-Roszczyk. Jestem ortoptystą, refrakcjonistą i optykiem.
Od 2004 roku jestem związana z branżą okulistyczno-optyczną. Poszerzając wiedzę, skierowałam swoją drogę ku terapii wzrokowej dzieci i młodzieży...
Zez
To nic innego, jak nierównoległe ustawienie oczu, które może w konsekwencji doprowadzić do:
– niedowidzenia oka zezującego (amblyopia)
– do osłabienia widzenia obuocznego,
– do podwójnego widzenia
Typy zeza:
- zez pozorny (pseudostabismus) fałszywe wrażenie istnienia zeza mimo równoległego ustawienie gałek ocznych. Zwykle spowodowany zbyt szerokim lub zbyt wąskim rozstawieniem oczu lub szeroką nasadą nosa
- zez jawny/towarzyszący (heterotrofia)– zezujące oko ma stały kąt odchylenia, ale porusza się zgodnie z okiem zdrowym. Zależnie od kąta odchylenia, taki zez może być zbieżny, rozbieżny, skośny, ku górze albo ku dołowi. Jeśli pojawia się on raz w jednym, raz w drugim oku, nosi miano zeza naprzemiennego. Dochodzi do niego, kiedy dziecko, chcąc uniknąć podwójnego widzenia, używa na zmianę raz jednego, raz drugiego oka;
- zez ukryty (heteroforia) – pojawia się, gdy oczy są zmęczone, a w innym przypadku nie daje objawów
- zez porażenny dochodzi do niego na skutek uszkodzenia nerwu zaopatrującego mięsień okoruchowy (jego głównym objawem jest podwójne widzenie).
Leczenie zeza
Istotne jest, by terapię podjąć jak najwcześniej i należy pamiętać, że nigdy nie jest za wcześnie na leczenie zeza. Jest to na ogół stopniowy i długotrwały proces, wymagający dużej cierpliwości i współpracy ze strony rodziców. Zez sam nie minie. Leczenie powinno być zakończone przed pójściem dziecka do szkoły. Wynika to przede wszystkim z faktu, że fizjologiczne widzenie obuoczne kształtuje się do 6-7 roku życia.
Przyczyny:
Etiologia choroby zezowej to najczęściej nieskorygowana wada wzroku (nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm) osłabiające widzenie jednego lub obu oczu prowadząc do pogłębiającego się niedowidzenia. Przyczyną pojawienia się zeza może być także osłabienie mięśni, dzięki którym można poruszać oczami w różnych kierunkach lub ich jednostronne nadciągnięcie. Powodów zezowania może byćjednak więcej:
- niedowidzenie, różnowzroczność
- zaburzenia akomodacji, niedomoga konwergencji
- wcześniactwo
- nieprawidłowości anatomiczne i funkcjonalne w gałce ocznej
- jako stan pozapalny- wirusowe, bakteryjne w okresie prenatalnym i po urodzeniu
- pourazowy- mikro uszkodzenia mózgu okołoporodowe, poporodowe, urazy głowy
- niedojrzałość układu nerwowego
- nieprawidłowa kontrola ruchomości gałek ocznych na poziomie nerwowo- mięśniowym
- choroby układu wzrokowego ( tj.: retinopatia wcześniacza, dysplazja siatkówki, choroby nowotworowe, zaćma)
- dziedziczność
Niedowidzenie (amblyopia)
to ograniczona ostrość widzenia, najczęściej jednego oka, mimo najlepszej korekcji okularowej bądź soczewkowej. Najczęściej spowodowane jest nieprawidłowa stymulacją wzrokową we wczesnym dzieciństwie.
Leczenie niedowidzenia polega przede wszystkim na:
– korekcji wady refrakcji (okulary)
-pobudzanie oka słabszego na rzecz oka lepszego, poprzez zaklejanie (obturacji) zdrowego oka specjalnymi plastrami, co wymusza „włączenie” niedowidzącego oka
w proces widzenia i umożliwia poprawę ostrości wzroku.
– ćwiczenia widzenia obuocznego.
