Warto wiedzieć

mrużenie, przecieranie oczu, oglądanie przedmiotów zbyt blisko,
problemy z orientacją przestrzenną, potykanie się,
utrudnione utrzymanie równowagi, niechęć do jazdy na rowerze, czy rolkach,
„uciekanie oka” szczególnie przy zmęczeniu,
przechylanie głowy lub całego ciała na jedną stronę podczas rysowania, czytania lub pisania,
przekręcanie kartki, książek/zeszytów w różne strony,
bóle głowy, m.in. w czasie odrabiania lekcji,
wodzenie nosem po książce lub zeszycie,
słaba tolerancja na zbyt mocne światło,
podwójne widzenie,
trudności w opanowaniu czytania,
ogląda przedmiot lub telewizję zbyt blisko,
niechętnie maluje, układa klocki,

w początkowym okresie życia, dziecko badając świat w niemal równym stopniu korzysta ze wszystkich zmysłów. Stopniowo jednak poznanie polisensoryczne zostaje zastępowane poznawaniem jednozmysłowym. Wzrok staje się podstawowym zmysłem biorącym udział w procesie edukacyjnym, dostarczając aż 80% informacji z otoczenia,
prawidłowe widzenie to podstawowy element warunkującym prawidłowy rozwój dzieci; zarówno poznawczy (w tym intelektualny), jak i motoryczny oraz społeczny, oddziaływuje również na nasze zachowanie,
wzrok w znaczący sposób wpływa na naukę, ułatwia orientację w przestrzeni, nabywanie umiejętności motorycznych, poczynając od świadomego chwytania, przez proste manipulacje, naukę pisania, aż po specjalistyczne kształcenie zawodowe,
dzieci z zaburzonym funkcjonowaniem wzrokowym mają trudność w wykonywaniu prac plastycznych lub innych czynności wzrokowo-ruchowych. Rysunki są często nieadekwatne do wieku, ubogie w szczegóły, mają zakłócone proporcje i stosunki przestrzenne,
dzieci z nierozpoznanymi zaburzeniami funkcji wzrokowych często są błędnie diagnozowane lub postrzegane jako mniej zdolne a nawet leniwe.

Od 2015r. prowadzę Gabinet Leczenia Zeza i Niedowidzenia

pracując z dziećmi, zmagającymi się z różnymi schorzeniami i zaburzeniami wzrokowymi.